محمد بن خالد طیالسی
«محمد بن خالد بن عمر طیالسی» (۲۵۹-۱۶۲ ق)، از محدثان موثق امامیه و از اصحاب امام کاظم (علیه‌السّلام) به شمار می‌آید، هرچند از امامان (علیهم‌السّلام) روایت نقل نکرده است. مى توان گفت طیالسى از روایان مقبول الروایه است؛ زیرا مشایخ بزرگ از او روایت نقل کرده اند.
در کتاب "رجال نجاشی" درباره طیالسی آمده است: «ابوعبدالله، محمد بن خالد بن عمر طیالسی تمیمی در کوفه و در منطقه "صحراء جرم" ساکن و دارای تألیفی به نام "کتاب النوادر" بود. ابن نوح به نقل از ابن سفیان و او به نقل از حمید بن زیاد به من خبر داد که محمد بن خالد طیالسی در شب چهارشنبه، سه روز مانده به آخر جمادی الثانی سال ۲۵۹ در حالی که ۹۷ سال از عمرش گذشته بود، بدرود حیات گفت».
شیخ حسن صاحب المعالم و آیت الله خویی به نقل از شیخ طوسی، وی را از اصحاب امام کاظم علیه‌السلام دانسته‌اند و درباره وی گفته‌اند: «طیالسی تمیمی که وضعیتش چندان روشن نیست از شیعیان کوفه و از علما و دانشمندان این منطقه بشمار می‌آمد و افرادی چون علی بن حسن بن فضال، سعد بن عبدالله، محمد بن علی بن محبوب، معاویة بن حکیم و حمید بن زیاد از او نقل حدیث می‌کردند. همچنین او از افرادی چون سیف بن عمیره و صالح بن عقبه روایاتی را نقل کرده است».
طیالسی از جمله راویان زیارت عاشورا است و شیخ طوسی دربارۀ او می‌نویسد: «محمد بن خالد الطیالسی، یکنّى أباعبدالله، روى عنه حمید أصولاً کثیرة». این جمله در حق طیالسی، مدح عظیمی است که حداقل حُسن او را ثابت می‌کند.
پانویس
منابع
- سید تقى واردى، روزشمار تاریخ اسلام، جلد چهارم، ماه جمادی الثانی.
- "محمد طیالسی"، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۱۷.